این سامانه دفاع هوایی از سه بخش اصلی شامل : پست فرماندهی ، سامانه راداری و پرتاب گر موشکی تشکیل می شود. لقب این سامانه دفاع هوایی "ویتیاز" است که مربوط به یکی از پهلوانان افسانه ای در فرهنگ اسلاو می باشد.
پست فرماندهی مدل 50K6E توانایی کنترل همزمان 2 دستگاه رادار و 8 پرتاب گر را داشته و می تواند با 16 هواپیما و یا 16 موشک در آن واحد درگیر شود. هدف اصلی از طراحی این سامانه یافتن جایگزینی برای مدلهای اولیه سامانه دفاع هوایی S-300 مثل مدلهای PS و PMU می باشد. این سامانه ها قرار است که در سال 2015 میلادی از ارتش روسیه بازنشسته بشوند و بناست که سامانه S-350 جایگزین این سیستمها بشود.
پست فرماندهی مدل 50K6E
تحرک بالا، توانایی درگیری همزمان با طیف گوناگونی از تهدیدات هوایی در شب و روز و همچنین تمامی شرایط آب و هوایی و همچنین زمان کم مورد نیاز برای استقرار از جمله نکات مثبت این سامانه به شمار می آید. باید اضافه کرد که سیستم دفاع هوایی S-350 می تواند در زمانی در حدود 5 دقیقه آماده کار شود. بنا بر اطلاعات موجود این سامانه در پاییز امسال آزمایشات خود را آغاز می کند.
پرتاب گر موشکی مدل 50P6E
پرتاب گر موشکی مدل 50P6E شامل 12 فروند موشک مدل 9M96E2 و یا 9M96 می باشد که از سامانه پرتاب عمودی استفاده کرده و می تواند با تهدیداتی تا فاصله 120 کیلومتر و ارتفاع حدودا 20 کیلومتری از سطح زمین درگیر شود. یکی از نکات مثبت این سامانه پرتاب گر توانایی استفاده از موشکهای کوچکتر مثل سری 9M100 است. بر خلاف دو مدل بالایی که از هدایت راداری بهره می برند، این موشک کوچکتر با استفاده از سامانه های فروسرخ با برد کمتر برای درگیری با موشکهای کروز و پرنده های بی سرنشین به کار می رود.
سامانه راداری مدل 50N6E
رادار مدل 50N6E به کار رفته در این سامانه از انواع فاز آرایه به شمار می آید و بر پایه سامانه دفاع هوایی " KM-SAM Chun Koong " ارتش کره جنوبی که با کمک روسیه طراحی و ساخته شده است به تولید رسیده است. این سامانه روسی قرار است تا در کنار سیستم هایی همچون اس 400، اس 500 و پانتسیر اس 1 دفاع چند لایه هوایی از حریم هوایی روسیه را بر عهده بگیرد. بر اساس اخبار موجود ارتش روسیه قصد دارد تا سال 2020 میلادی 30 دستگاه از این سامانه را به خدمت بگیرد.